Mag ik deze dans?

We waren nog te jong om écht uit te gaan, maar we mochten wel op dansles. Op zaterdagavond, bij Reinders in Goor. Daar leerden we het echte werk: Engelse wals, quick step, tango, chachacha en rumba. Verder was het ook heel traditioneel: de jongens vroegen de meisjes. Het was een geweldige tijd, want na afloop van de les was het ‘vrij dansen’. Zo rolden we vanzelf het discotijdperk in.

Heel af en toe maak ik het nog mee, een feest met stijldansen. Natuurlijk is het iets voor vijftigplussers, maar het plezier is er niet minder om. Met de dansen die ik ken, maar ook met de oude bruiloftsdansen als de Valeta, de kruispolka, de wals en iets wat je danst op het schone lied ‘Hup, mien moder kan voetballen’. Daar zie je vooral oude dames op afkomen. Dansen kun je sowieso lang volhouden. Op een feestje van mijn zus en zwager zag ik iemand met een rollator binnenkomen. Even later draaide ze met haar man voorzichtig rondjes op de dansvloer.

Mijn kinderen kijken hier vol verbazing naar. Niet dat zij niet dansen, natuurlijk wel. Hoe dan? Nou ja, gewoon. Heel soepel bewegend en vol overgave, maar zonder dat je pasjes hoeft te leren. Op een dansvloer (als die er is), maar ook gewoon in een café waar gezellige muziek wordt gedraaid. Veel ruimte hebben ze er niet voor nodig.

Soms zie ik dans in een theatervoorstelling. Klassiek, modern of folkloristisch. Prachtige voorstellingen met dansen uit verre streken. Geen haar op mijn hoofd dat eraan denkt om naar een Nederlandse folkloristische dansvoorstelling te gaan. Toch vallen de oude Nederlandse dansen bijzonder in de smaak. Een nichtje van me danst al tientallen jaren heel Europa door met haar folkloristische dansgroep. Nu ik erover nadenk, weet ik ook best wat ze spelen en dansen: de Driekusman en de jongen die met zijn deerntje naar Hoksebaarge gaat. Een hoofd vol nutteloze feitjes, noemt mijn zus dit.

Welke vorm je ook kiest, dansen is leuk! Vogeltjesdans, tango, hakken, mosh pit of headbangen: laat de dansvloer trillen. Het goede nieuws is dat muurbloempjes niet meer bestaan, want niemand hoeft nog te wachten tot hij/zij wordt gevraagd.